Bagpacken

Daar zijn we eindelijk weeer een keer :D We zitten nu al op het vliegveld van Lombok te wachten op onze eerste (van 3) vlucht. Zoals jullie wel gemerkt hebben, is het al een tijd geleden dat we iets gepost hebben. We zijn namelijk geen internet cafetjes meer tegen gekomen! Als we thuis zijn volgt het hele verslag, maar nu we toch moeten wachten en een computer hebben, hier alvast een stukje.

12-7 Amed
Gisteren en vandaag lekker rustig aangedaan. Bij ons hotel kunnen we lekker pannekoeken ontbijten! Gisteren weer gesnorkeld, een stuk gewandeld, geluncht en daarna een internet cafetje bezocht. Daarna begon het ontzettend te onweren, dus zijn we weer terug gegaan naar het hotel. 's Avonds in een kleurrijk tentje gegeten dat vol zat met gekko's. Halverwege het eten, besloot een gigantische rode junglespin het tafeltje naast ons maar eens te bezoeken. Toen de bediening hem kwam wegjagen, verdween hij onder de tafel en hebben we hem verder (gelukkig) niet meer gezien. Vanochtend zouden we met een bootje naar een scheepswrak gaan om te snorkelen. Toen we bij het wrak aankwamen zij onze kapitien, dat er sprake was van ' bad water'. Wat er nu precies aan de hand was, bleef ons een raadsel (troebel water is de conclusie). Maar we moesten door naar een ander wrak. Daar was de stroming super sterk en ondanks zwemflippers dreven we steeds verder af. Detlef vond het koraal wel erg mooi, maar door mijn gebrek aan skills met zwemflippers, de enorme stroming en het feit dat we inmiddels (ongeveer) 300 meter bij het wrak vandaan waren, werd ik met de minuut ongelukkiger. Na diverse pogingen om terug bij de boot en het wrak te komen, zag ik het echt niet meer zitten en floot Detlef de kapitein om mij te komen redden. Ik voelde me nogal schuldig, maar het mooie zeiltochtje terug naar het hotel maakte veel goed. De rest van de dag hebben we rond het zwembad gehangen (in, uit, in, uit) en van de heerlijk warme dag genoten. Nog wel bij het koraal bij het hotel gesnorkeld (geen stroming XD). Vanavond lekker in een restaurant met een gracht en liefdesliedjes gegeten. Zo nog iets lekkers drinken bij het hotel en dan de tasjes inpakken.

13-7 Sidemen
Vanochtend dikke paniek, Detlef was zijn zonnebril kwijt! Halve hotel op z'n kop, maar nergens gevonden. Dus toen toch maar in de bus en vertrekken. Onze eerste stop was een watertuin Tirta Gangga. Echt een hele mooie tuin, met bigass vissen! We hadden wat problemen met onze chauffeur duidelijk maken waar we wel en niet naar toe wilde, maar uiteindelijk werd onze tweede stop toch echt de lokale markt van Amplapura. Dat was een hele ervaring. Overal dode kippen en stinkende vissen, schreeuwende varkens en lekker ruikende kruiden. Daarna zijn we nog naar een Bali Aga dorpje geweest. Erg traditioneel, met de gemeenschappelijk scooterstalling en voor ieder huisje een winkeltje =P. Maar je er krijgt er toch een beetje een idee van. Toen werd het tijd om naar ons hotel in Sidemen te gaan. Ook dat was weer even zoeken, ons hotel is namelijk net van naam veranderd. We werden ontvangen met koude handdoekjes en een welkomsdrankje. En ons hotel: oooooooh, kei mooie villa met een ongeloofelijk uitzicht. Ik zou hier gerust met mijn mond open de hele dag op ons balkon van het uitzicht kunnen zitten genieten. We hebben een gigantsiche kamer, grootste tot nu toe en we zijn op dit moment de enige gasten. 's Middags nog vlak bij het hotel gegeten en daarna bij het zwembad gehangen, want het is vandaag erg warm! We besloten voor het diner op zoek te gaan naar een restaurantje met wifi. Detlef wilde bij de verzekering aangifte doen van zijn vermiste zonnebril. Gaat hij zich omkleden om te gaan eten, komt hij terug met z'n zonnebril op. Zat uiteindelijk toch wel in zijn tas..... Maar goed, wij bij de staff toch vragen of er een tentje met wifi in de buurt zat. Ja, das 20 minuten die kant op. Oh oke, wij lopen. Na ongeveer 5 minuten kwamen we een man tegen met wie we 's middags gesproken hadden over een wandeling door de rijstvelden. Nadat we met hem een afspraak hadden gemaakt voor morgen, vroeg Detlef toch nog maar even de weg. Oh hij wilde wel helpen. We mochten een voor een mee achter op de scooter! Ik mocht eerst, viel allemaal reuze mee, beetje kletsen en ik zat prima. Begint hij opeens heel hard te lachen en roept iets over " it's gonna be a long road'. Goed, ik snap er niks van, maar als hij even later stopt bij een heel klein restaurantje, valt het me wel op dat het echt pikkedonker is. Hij wijst me een plek langs de weg aan waar ik moest wachten, hij reed terug om Detlef te halen. Terwijl ik sta te wachten vraag ik me af, waarom er nergens licht brand. Misschien iets met ramadan? Binnen een paar minuten is hij terug met Detlef. We moeten maar achter hem aanlopen, allerlei trappen af. Detlef en ik vragen ons hardop af of de stroom misschien is uitgevallen. ' Yes yes!' Oh aha! Nou daar zitten we dan op een halfuur lopen van ons hotel, in een restaurantje, met 1 kaarsje, in het pikkedonker, zonder wifi!! Hahahahaha. Gelukkig is net toch de stroom weer aangegaan. We eten nog een toetje en proberen dan de weg terug te vinden. Bij terugkomst in het hotel, troffen we een reuze gekko aan in de badkamer. Ik ging iemand van het personeel zoeken, terwijl Detlef hem scherp in de gaten hield. Er was blijkbaar 2 man nodig om het monster te vangen, dus het duurde even voor ik terug was. Uiteindelijk lukte het ze om met een bezem en een vuilniszak het kleine draakje te vangen en werd hij door 4 handen naar buiten gedragen. Weltruste!!

14-7 Sidemen
Vanochtend heerlijk lui gedaan! Om 2 uur smiddags hadden we afgesproken met een gids om 3 uur te gaan wandelen. Eerst nog even een bordje groente met auberginesaus naar binnen gewerkt en daar gingen we dan. We wandelden eerst een heel stuk over de muurtjes van het irrigatiesysteem. Onze gids gaf uitleg over de bloemen en planten die we tegenkwamen. Na een tijdje gingen we over naar een asfalt weggetje, eindelijk om je heen kijken ipv alleen naar je voeten :P. Er waren veel mensen bezig met het oogsten van rijst, terwijl we daar even naar stonden te kijken kwam een jongetje vragen of we misschien een jonge kokosnoot wilde proberen. Aangezien ik inmiddels zweette op plaatsten waarvan ik niet wist dat je daar kon zweten, leek me dat een goed idee. TIjdens de rest van de wandeling liepen we afwisselend door dorpjes, rijstvelden, of rijstvelden die gebruikt werden op andere dingen (pepertjes, bloemen, mais) te verbouwen. Halverwege de wandeling stopte we even bij een super mooie banjan boom. Het was de grootste die we tot nu toe gezien hebben (meer dan 300 jaar oud) en echt mega mooi. Bij de boom was natuurlijk weer een tempeltje. Vanaf daar hadden we weer een prachtig uitzicht, we konden zelfs mount Agung even boven de wolken zien. Toen het begon te regelen besloten we maar snel verder te lopen. Onze laatste etape ging door de jungle en was ' the adventurous part'. Allerlei fruitbomen gezien en via natuurlijke trappetjes omhoog geklauterd. Na de wandeling zijn we gaan zwemmen om even af te koelen. We zitten nu te wachten op ons eten, in het restaurant waar onze gids van vandaag werkt. De wandeling was echt prachtig en heerlijk, maar we zijn nu wel een beetje moe. Gelukkig is dit restaurant veel dichterbij dan die vangisteren, dus we zijn zo terug.