Dag 18

Om 8.45 uur hadden we een tour geboekt naar de wind en clearwater cave. Op tijd opstaan voor een lekker ontbijtje en zorgen dat onze kamer leeg was voor de tour begon. De tour begon met een tochtje over de rivier, waarbij we ons allebei lekker zaten te ergeren aan de camera-geile-foto-junk voor ons in de boot. De eerste stop was een ‘ traditioneel’ dorpje van de inheemse stammen…. Die eerst door Westerlingen bekeerd worden en hun traditionele manier van leven achter zich laten om een christelijk bestaan op te bouwen. Om vervolgens op zondag door westerse toeristen bezocht te worden. Misschien zijn we iets te kritisch maar dat voelt niet echt lekker.
Terug in de boot. Varen we op een boomstam waardoor we bijna omslaan (waren we iig de irritante camera kwijt geweest). En we liepen ook nog 2x vast maar gelukkig konden we bij de derde poging wel verder. Toen kwamen we aan bij de wind cave. Erg mooi, wel een beetje tochtig :P Ik had wat problemen met mn lenzen waardoor ik niet alles perfect kon zien maar de meeste rotsformaties waren erg duidelijk (adelaar,pinguin, koning, babyarm…..) Toen hebben wij gewandeld naar de Clearwater cave. Waar we naar een korte pauze de steps of torture op mochten. 200 treden was helemaal niks vergeleken met de berg bij Ninh Binh dus wij liepen in een keer naar boven.
De eerste kamer die we bezochten was de Young Lady cave, vanwege de schaduw van een van de rotsen. Toen gingen we naar de hoofdkamer van de meer dan 200 km lange grot. Hier stroomt dus een hele heldere rivier. Op de wanden van de grot kan je zien dat het water ooit tot het plafond heeft gestaan. De gids adviseerde ons om over 1000 tot 1 miljoen jaar nog eens terug te komen omdat de rivier dan een nieuwe grot gemaakt zal hebben.
Nog een klein stukje dieper de grot in tot waar het echt pikkedonker wordt en dan naar buiten om te zwemmen in dat clearwater. Na 20 minuten weer met de boot terug. Stroomafwaards is toch altijd een stuk makkelijker. Detlef nam een liftende vlinder mee naar HQ. In de wc omkleden, vervoer naar de ‘ luchthaven’ (landingsbaan) regelen en nog 1 keer lunchen in Cafe Mulu. Ijsje gegeten en met de rugzakken weer over de touwbrug het park uit.
De luchthaven van Mulu is echt super schattig en verbazingwekkend effectief. We zaten keurig op tijd in ons propellervliegtuigje naar Kuching. Een uur en 35 minuten in een koelkast later, waren we weer op een echt vliegveld. Valt toch een beetje tegen maar wifi en extreem lekkere chocolade melk maken een hoop goed. Hotel geboekt en taxi gevonden die ons kon brengen.
Het Imperial is echt een gigantisch hotel aan een moderne (lees;ijskoude) shopping mall. Onze kamer heeft een bad, dus terwijl Detlef baantjes ging trekken in de pool ging ik even schoonweken in m’n prive kuipje. Fris en fruitig de mall verkennen opzoek naar een klein dinertje. Detlef was helemaal verliefd op een chinees tentje en bestelde vervolgens een hele tafel vol. Ach ja, als het maar lekker is. Daarna lekker slapen, want oh wat zijn we moe van de jungle avonturen.