Dag 21

Na allemaal lieve berichtjes en geruststellingen uit Nederland toch nog kunnen slapen Om 7 uur wakker worden om naar Bako National Park te gaan. Eerst maar een broodje halen in de Mall. Alles nog dicht! Oh ooh... Op weg naar de bushalte kwamen we langs een Indier die wel open was en waar het erg druk was. Indisch voor breakfast?! Ze hadden allerlei roti's. Nou dat is ook een soort brood toch? Vooruit dan maar. Ik koos een veilige roti met kaas terwijl Detlef zich liet leiden door de bediening --> een roti met Milo. Limoensap (met zoute soda) erbij en voila: ontbijt.
De roti van Detlef was echt super lekker, zelfs met de curry die we er bij kregen. Voor 8RM prima ontbeten. Op naar de bushalte.
Snelweg oversteken en wachten maar. Verschillende kleine busjes waarvan een ons naar Kuching wilde brengen. Toen op het busstation zoeken naar de bus naar Bako. Busstation=kruispunt van 4 straten vol met bussen. Dankzij de erg behulpzame locals kwamen we 2 straten verder op bij de goede halte terecht. Daar moesten we nog 50 min wachten, dus dan maar wat drinken en een wc zoeken. Komen we toch weer bij een KFC terecht! Wel een hele bijzondere die bemand en gerund werd door doven en slechthorenden, dus dat was wel speciaal. Jammer genoeg geen westerse wc en de smerigste koffie ooooit :p maar de Milo smaakte weer prima. Terug naar de bus en daar gingen we weer.
Lekker uit het raam koekeloeren en na 50 min werden we netjes afgeleverd bij de terminal naar het park. Daar mochten we voor 20 RM pp(!!) een enkele (!) bootreis naar het park boeken. Vergelijking: de busreis was 3,50 RM pp. Nou ja er zitten krokodillen in de rivier dus zwemmen is geen optie. Ook nog 20RM per persoon voor de toegang naar het park, dikke kassa voor het regenwoud hopen we maar.
Het boottochtje was wel lekker verfrissend. Daarnaast zorgde de constante mist in combinatie met het grijze water voor een bijzonder uitzicht in het niets. We kwamen na een minuutje of 10 langs de kust varen aan bij een houten plateautje in the middle of nowheren. Gelukkig was er een houte pad te volgen, dus dat deden we dan maar. Terwijl we langs wat huisjes liepen werd al snel duidelijk dat het park in geheel andere staat verkeert dan Mulu. Alles is verouderd en een stuk minder verzorgd. We waren het er over eens dat het maar goed was dat we hier geen overnachting hadden geboekt. Het doel van onze trip naar Bako was het spotten van wildlife. Nou dat lukte al snel! Rondom de kantine liepen makaken rond, klaar om ieder hapje of drankje dat voor een paar seconden niet in de gaten gehouden werd weg te graaien. Detlef trapte hier al bijna in toen wildlife nummer 2 de bosjes uit kwam wandelen! Ja hoor, daar was de bearded pig, tam als een kinderboerderij biggetje kwam hij samen met 2 kleintjes het terrein op wandelen. Zo'n baard/snor moet natuurlijk op de foto! Dus blikje drinken even wegzetten om een foto te maken. Nog geen 2 seconden later zat er een aapje klaar om er met het blikje vandoor te gaan. Een oplettende meneer wist dat gelukkig nog te voorkomen. Aapjes zonder energy drank zijn al druk genoeg :P
Toen inschrijven bij HQ en een trail uitzoeken. Dat werd natuurlijk degene met het meeste kans op wildlife. We moesten namelijk nog neusapen zien om ons bezoek aan Bako compleet te maken. Het was een redelijk korte trail van 1 uur heen. Maar ook hier was het verschil met Mulu enorm! Ipv een mooi begaanbaar pad, moesten we hier echt door de jungle. Daar ging ik (marlijn) dan op m'n slippers, over rotsen klimmen, tussende wortels van bomen en stevig vast houden aan lianen. De luchtvochtigheid is erg hoog waardoor het water echt aan alle kanten van je lijf stroomt. Na bijna een uur kwamen we nog 2 bezoekers tegen die geconcentreerd naar de bomen stonden te kijken. We zagen wel iets bewegen maar de aap bleef onzichtbaar. Een klein stukje verder spotte Detlef wel een aap. Die ons vervolgens net zo scherp terug in de gaten hield. Daarna kwamen we uit bij een strandje een heel eind vd trail. Daar konden we even uitrusten en drinken. Zwemmen mocht niet vanwege gesignaleerde krokodillen. Vanaf het strand konden we nog een paar keer apen zien (en horen) slingeren.
Toen begon de grote terug tocht. Erg klimmen en klauteren en toch maar je handen gebruiken (gelukkig nergens in gegrepen). Ik voelde me een echte Lara Croft tot ik na een erg stijle klim sterretjes begon te zien 0:).We hoorden nog een paar keer aapjes, maar niets meer gezien. De terugweg viel gelukkig mee waardoor we een kwartier voor de boot vertrok terug waren. Toen moesten we wel even haasten om nog op en neer naar HQ te gaan voor nieuwe bootkaartjes en te melden dat we veilig terug waren uit de jungle. Toen pas zagen we de regels over niet op je slippers de jungle in en het gevaar van oververhitting door de extreem hoge luchtvochtigheid. Oepsiee!!
Precies op tijd terug bij de boot en weer uitwaaien op het water. De bus stond al te wachten bij de terminal. Eerst terug naar de stad en daar overstappen naar de bus richting ons hotel. Daar lekker badderen en afspoelen zodat we fris en fruitig naar de pizzaria konden.
Die konden we in 1 keer vinden, zelfs zonder gps. Super leuk aangekleed tentje, gezellig muziekje en een kleine kaart met verassende pizza smaken. Pizza met honing, banaan en amandel was net iets te spannend. Ik ging voor een pizza met vlees en detlef mocht 2 smaken (tonijn en chefs special) op 1 pizza! We konden meekijken in de keuken en houtoven en binnen een paar minuten stonden er verse pizzas. Super super lekker. Echt de allerdunste korst ooit, dus we kregen ze nog op ook (oke, detlef at een stukje van mij 0;)) Terug naar het hotel en lekker suf beetje tv kijken. Toetje eten. en op tijd gaan slapen. Morgen weer eens de tassen inpakken.