Dag 8

Pu Luong

Vandaag was de dag dat we weer verder zouden reizen. Dus op tijd op om nog een keer warm te douchen (wat gelukkig nog lukte, ookal had de regering om 6 uur zonder waarschuwing de stroom uitgeschakeld). En natuurlijk de tassen weer inpakken. Toen nog een lekker ontbijtje en Avic zijn fooi geven in de vorm van zijn favoriete koekjes uit Hue (die we toevallig onderweg hadden gekocht). Toen werden we voorgesteld aan onze scooter drivers Ha en Cho (ezelbruggetje: Ha-tsjoe! ^^). Voor mij was er een speciaal extra kussentje op de scooter van Cho gemaakt: Queen seat! Nou op de scooter klauteren, grote rugzak tussen de benen van de bestuurder, kleine tas op je rug, zonnebril, helm --> Let's go!

In het begin is het best wennen, maar het is lekker op zo'n scooter! Lekker windje en 360 graden view, wauw. Avic had ons de keuze gegeven tussen scooter of auto, maar hij vertelde daar wel bij dat je alleen op de scooter de echte Vietnamexperience zou hebben. En gelijk had hij, wat een heerlijke road trip. Zowel Ha als Cho waren fijne chauffeurs. Maar zij waren niet de enigen die ons vergezelden. Aangezien het oontje van Ha geenschool had, besloten zijn vrouw en zoontje ook mee te reizen gedurende onze driedaagse trip door Pu Luong.

Het is niet te beschrijven hoe het is, je moet het ervaren. Je valt van het ene prachtige landschap in het andere. De landschappen zijn gevarieerd, de temperatuur over het algemeen heerlijk (al is dit erg veradelijk...) en je komt op plaatsen waar je zelf nooit zou komen, want er is geen wegwijzer te bekennen.

Onze eerste stop was bij een wegcafetje waar we cola bestelde en deelde met het zoontje van Ha. Toen we weer verder wilde rijden, had de vrouw van Ha een platte band. Die kon gelukkig ter plekker gefixed worden door de eigenaar van het cafetje en wij hadden wifi ontdekt dus fijn om nog even berichtjes te sturen en te lezen. Na 15 minuutjes konden we weer op weg. Paar keer stoppen voor foto's (en kont-relief) en toen was het tijd voor lunch. We kregen een selectie van Ha voorgeschoteld. Allemaal erg lekker en Cho en de vrouw van Ha bleven onze bakjes bijvullen. Als we klaar waren met eten moesten we naar een andere tafel.

Toen weer door. Opnieuw adembenemende landschappen. Doordat de zon van 1 kant kwam begon ik ondenks meerdere keren insmeren op mijn rechterbeen en -voet lelijk te verbranden. Toen de vrouw van Ha weer een lekke band kreeg (dit maal de voorkant), kon ik mooi even mijn been en voet nog een keer insmeren en afdekken. Dit keer werd meteen het hele wiel verwisseld dus waren we snel weer onderweg. Toen we in Pu Luong waren, werden we 5 km van de homestay afgezet om het laatste stukje te lopen. Hoewel we allebei na een tijdje zenuwachtig begonnen te worden (niet rechts en niet links, alleen rechtdoor wordt lastig als je voor een evenredige tweesplitsing staat... En de weg ging ook nog eens over van asfalt/beton naar losse rotsen en stenen...) hebben we het toch makkelijk gevonden. Vlak voor een driesprong stond Ha ons op te wachten om ons de juiste weg te wijzen.

Aangekomen bij de homestay kregen we wat thee en zijn we vervolgens een kleine wandeling gaan maken, om te eindigen op een rotsje met uitzicht over de valei. Na enkele romantische minuutjes daar (waar was die ring Detlef!?) keerden we terug richting homestay om voor het donker 'thuis' te zijn. Even saampjes (primitief) douchen en we waren helemaal klaar voor het diner dat door de vrouw van Ha samen met de vrouw des huizes en haar dochter voor ons was bereidt. Met z'n allen gezeten op de keukenvloer, in een kringetje rond een scala aan kommetjes en bordjes gevuld met vele lekkernijen, begonnen we aan dit culinaire avontuur. Gelukkig was er rekening met ons gehouden want we leerden al snel dat Vietnamezen werkelijk alles eten. Voor ons lagen er gebakken en gekookte stukken kippenborst klaar, terwijl de rest van de kip (poten, kop, hanenkam, bloed en zelfs testikels) in een andere schaal lagen. Naast de kip was er ook eekhoorn (zowel gekookt als gebakken), pompoensoep, gebakken spinazie, congee (een soort rijstepap), blaadjes van een onbekende plant uit de bossen die goed voor je buik schijnt te zijn, springrolls, sterrenfruit en groene banaan. Detlef wilde uiteraard alles proeven, van eekhoorn tot hanentestikels en kreeg die kans ook, met Vietnamees gegiebel op de achtergrond. Na, en ook tijdens, dit maaltje werd er niet zuinig gedaan met de rijstwijn (gelukkig nie zo sterk als die van Avic!).

Na de maaltijd bleven we nog even luisteren naar het Vietnamese geklets (een collega van Ha was ook hierheen gekomen, ookal verbleven zijn toeristen in een homestay verderop). En kletsten wij nog wat onderling en met Ha. Daar kwam nog een leuk weetje boven tafel. We vroegen hem of zijn vrouw vaak mee gaat als hij op pad gaat met toeristen en kregen het antwoord: " Same as you." Begreep hij de vraag soms verkeerd? Nope, even later voegde hij eraan toe "Also first time!"
Kortom wij betalen hun vakantie XD Het is erg bijzonder hoe open en eerlijk Ha hierover was, en dat gaf ons een bijzonder gevoel. Een speciale trip voor iedereen dus! Nu tijd voor wat slaap (er was een speciaal hoekje ingericht voor ons in het huisje waar we met z'n allen op matjes op de grond slapen), want morgen is het weer vroeg dag.

*N.B. Aangezien het Pu Luong nature reserve niet op de waarbenjij.nu kaart te vinden is, hebben we de dichtsbijzijnde plaats ingevuld. Voor een preciezere locatie kun je Pu Luong zoeken in google maps.