Dag 7

De dag begint al vroeg als om half 8 de wekker gaat. Het leven hier is dan al lang begonnen, want de boertjes glijden al geruisloos door de rijstvelden tegenover ons hutje. Na nog een van Avics heerlijke pannenkoeken met wat dragonfruit en watermeloen, leenden we de laptop om de boeking in orde te maken. Helemaal soepel verliep het niet, maar het is uiteindelijk gelukt. Nu we toch de laptop hadden, leek het ons een goed idee om een paar van onze reisverslagjes online te zetten. Of nou ja, verslagjes? Na drie dagen uitgetypt te hebben was het al 11 uur!
Hoogste tijd om te kiezen wat we gaan doen. Op de kaart stond een floating village en dat leek Detlef wel wat. Avic zei dat het wel een eindje weg was, dus dat we misschien beter met de scooter konden gaan. Maar eigenwijs als we zijn, gingen we toch op de fiets. 30 km moet lukken toch? Dat hadden we gisteren ook in totaal gedaan.
Uiteraard reden we eerst verkeerd dus toen we terug op de juiste route waren, gingen we eerst wat eten. Heerlijke fried corn met Vietnamees zout (weer een woord geleerd: Muoi)Dat konden we wel gebruiken. Nog 2 flessen water en daar gingen we weer, met onze handoekjes over het zadel voor de zere billen. De hele weg was asfalt/betonplaten dus we konden heerlijk van het uitzicht genieten. Overal koetjes en geiten. Om de zoveel kilometer even stoppen voor wat water en een meet en greet met de koeien. Dan volgt het herpositioneren van de eerder genoemde handoekjes. Even de kaart controleren en weer door. Na ongeveer 8 km konden we aan de linkerkant de grootste pagoda van Vietnam zien. Een prachtig tempel complex tegen de berg aan. We gingen dus nog steeds goed.
Rechtdoor langs allerlei dorpjes. Pauzeren bij de lokale jeugd onder vijgenbomen aan de rivier. Nog maar eens de weg vragen, bij die dames een hele bos lychee achtige vruchtjes gekocht en rechtsaf. Over een drijvende brug heen (tol 0,08 euro). De dijk over en toen waren we bij de Boat stop. We waren er al bijna voorbij gefietst want we verwachtte weer een touristische opzet. Maar geizen het feit dat we op de gehele route slechts een paar westerlingen waren tegengekomen hadden we beter kunnen weten. Enfin, Marlijn zag tegenover de boat stop een ticketoffice.
Dat was onderaan de dijk dus het was nogal stijl naar beneden. Marlijn was al afgestapt maar Detlef ging met fiets en al naar beneden.....en hij bleef gaan! ' We moeten daar zijn hoor" " Ik kan niet remmen" *piepstem van de keelpijn* Met een voet aan de grond en allebei de handremmen volledig ingeknepen zoefde Detlef de straat door terwijl Marlijn bovenaan de dijk bijna in haar broek plaste van het lachen. Terwijl Detlef terug liep naar de ticket office en Marlijn te voet de dijk af kwam, begonnen de locals te bewegen om de kaartverkoop te organiseren. Toen dat gelukt was moesten we aan de andere kant van de dijk op een boot stappen. Moeder zou ons varen en de jongste telg was mee in zn mooiste zonnejas en mickeymouse pet (met oren).
Detlef ging moeder en kind af en toe een takje lychees brengen waar steeds heel enthousiast op gereageen was werd.
Mooie rondvaart om het 'drijvende' dorp. De rivier lag vol met zwemmende kinderen en blote babybilletjes die afgespoeld moesten worden. Nu een drijvende brug die voor ons open moest, de brugwachter had niet bepaald haast....maar dat was ook weer een hele ervaring (het staat op film). Achter het dorp nog tussen de bergen gevaren en toen weer terug naar de boat stop. We kwamen nog langs een scheepswerf (zwaaien!). Echt bijzonder hoe hard er hier overal gewerkt wordt met dit weer. Toen was het al 5 uur en moesten we dus snel terug om voor het donker binnen te zijn. De terugweg verliep zonder problemen (behalve zere billen) en we fietsen in 1 keer goed :O
Daarna is Detlef met Avic naar een Visa automaat gegaan om vast te betalen. Toen gezellig gegeten. Avic had z'n favoriete gerechten aangeraden. Nog een paar (4!) glaasjes Happy Water en lekker slapen.